|
4.
Stopień terminalny (utrata możliwości żucia)
|
Deformacje obecne (Strzałka);
Kość pod uciskiem może być bolesna lub nie;
Możliwe ropnie, ale częściej pojawiają się odczyny zapalne kości w miejscu przewlekłego stanu zapalnego;
Znaczna demineralizacja kości oraz resorpcja (Strzałka)
|
Zęby sieczne bez okluzji;
Zaawansowane wady strukturalne i/lub ubytki;
Najczęściej brak wzrostu;
Stany zapalne dziąseł znaczne;
Brak jakiejkolwiek linii zgryzu;
Zęby policzkowe – lub raczej ich fragmenty – schowane poniżej linii dziąsła. Czasem dziąsło zupełnie zarasta się nad resztkami zębów;
Częste złamania (Strzałka);
Szerokie szczeliny międzyzębowe;
Różnej głębokości kieszonki dziąsłowe w których zbiera się płytka bakteryjna i gnijące cząstki pokarmu (Strzałka);
Stan zapalny dziąseł, włącznie z ich hiperplazją (Strzałka);
|
Postępujący zanik struktury i defragmentacja zębów wewnątrz zębodołów. (Strzałka);
Fragmenty zębów o różnym kształcie i położeniu względem siebie i względem kości;
Jamy miazgi niewidoczne;
Istota zbita kości żuchwy scieńczała, ubytki w miejscach perforacji zębów. Czasem zupełnie niewidoczna (Strzałka);
Możliwe stany zapalne i wtórne tworzenie się konglomeratów zębowych (Strzałka);
Kości czaszki o słabym wysyceniu.
|
Zęby nie rosną, a więc z czasem następuje utrata możliwości żucia. Zwierzę jest w stanie miażdżyć rozmoczony śliną pokarm albo połykać całe kęsy.
Przewlekły stan zapalny zębodołów prowadzi do postępujących zmian w zębach i kośćcu. Zęby stają się kruche, puste w środku, łamią się, wypadają, lub ulegają rozłożeniu. Czasem w szerokich i głębokich przestrzeniach międzyzębowych i/lub kieszonkach gromadzi się ropa, ale rzadko przybiera postać ropnia.
|
